Choroby psów - padaczka u psa. Podstawowe pytania na jakie powinnismy sobie odpowiedzieć to: Jak pomóc naszemu psu przetrwać ataki padaczki, jakie podawać leki i zastosować kurecję. Po ataku wystąpił u niej kaszel wsteczny. Prawdopodobnie jest on przyczyną stresu w związku z atakiem. Wygląda tak jakby nie mogła ona przez chwilę złapać od 277 views, 1 likes, 0 loves, 0 comments, 5 shares, Facebook Watch Videos from Adopcje Wiesi: Piastusia musi być przebadana neurologicznie, ponieważ wczoraj miała atak padaczki związany z Piastusia musi być przebadana neurologicznie, ponieważ wczoraj miała atak padaczki związany z odniesionymi obrażeniami - urazem głowy, które cash. Padaczka u psa to jedno z najczęściej występujących zaburzeń układu nerwowego. W zależności od rodzaju zaburzenia czynności mózgu rozróżnia się padaczkę pierwotną, reaktywną oraz sympatyczną. Szacuje się, że padaczka u psów może dotykać nawet 5% czworonogów. Często też jako nowa choroba pojawia się padaczka u starego psa. Sprawdzamy, czym objawia się padaczka u psa, jakie są jej przyczyny, jak przebiega napad padaczkowy, ile żyje pies z padaczką oraz jak karmić takiego czworonoga. Poznasz też odpowiedź na pytanie, jak leczona powinna być epilepsja u psa. Padaczka u psów – przyczyny Jako że rozróżnia się kilka rodzajów padaczki u psów, różne są też przyczyny zaburzeń tego rodzaju, tj.: – Pierwotna padaczka u psa – tzw. padaczka idiopatyczna, diagnozowana dopiero wówczas, jeżeli nie można określić innych przyczyn schorzenia. Może być wynikiem uwarunkowań genetycznych. Pierwsze ataki pojawiają się już u około rocznych psów, ale pierwotna epilepsja może wystąpić do 5. roku życia czworonoga. – Wtórna padaczka u psa – tzw. epilepsja symptomatyczna spowodowana uszkodzeniem mózgu (strukturalne lub czynnościowe). Często jest wynikiem problemów wewnątrzczaszkowych (np. zapalenie opon mózgowych, wylew krwi, guz, wodogłowie), upadku lub wypadku, którego skutkiem był uraz mózgu. – Reaktywna padaczka u psa – epilepsja będąca wynikiem procesów patologicznych powstałych poza głową zwierzęcia. Padaczka u psów tego rodzaju może być wywołana różnymi chorobami ( zatrucie metalami ciężkimi i środkami ochrony roślin, choroby metaboliczne, zaburzenia pracy nerek i wątroby, niedobór witamin z grupy B, choroby zakaźne typy wścieklizna czy nosówka). Epilepsja reaktywna może być też wynikiem nieprawidłowego stosowania leków. Najczęstsze przyczyny padaczki u psów: – czynniki genetyczne; – guzy mózgu, – zakażenie pasożytami, – niski poziom cukru ( hipoglikemia, która wywołuje ataki paniki, stąd możliwa jest padaczka u psa ze stresu), – choroby wątroby, – niewydolność nerek, – zatrucie ( toksynami i metalami ciężkimi typu rtęć, ołów, miedź, glin), – szczepienia, – urazy głowy, – problemy z tarczycą, – niedobory witamin ( witamina B6, witamina A, kwas foliowy, witamina D) i minerałów ( cynk, tauryna, magnez i wapń), – padaczka u psa po kleszczu, jeżeli zwierzę zachorowało na boreliozę. Padaczka u psa – objawy Atak padaczki u psa może przybierać różną formą. Przede wszystkim objawem są nawracające ataki drgawkowe, które dzieli się na uogólnione oraz częściowe. Zdarza się też, że przed atakiem pojawiają się omdlenia, upadki czy zaburzenia koordynacji. – Drgawki uogólnione – rozróżnia się drgawki konwulsyjne ( gwałtowane skurcze mięśni, ślinotok, wymioty, skomlenie, wycie, nietrzymanie moczu) i niekonwulsyjne (utrata świadomości i kontaktu z rzeczywistością; mogą zostać niezauważone przez właściciela psa); – Drgawki częściowe – rozróżnia się drgawki proste (ruchowe bez utraty świadomości), złożone (zmiany zachowania, agresja, halucynacja, utrata świadomości) i z wtórnym uogólnieniem (połączenie drgawek prostych i złożonych). Jak wygląda atak padaczki u psa? Niezależnie od tego, czy jest to atak padaczki u starego psa, czy może szczeniaka, epilepsja przebiega etapami, tj.: – Faza prodromalna – pewne symptomy mogą wskazywać na atak epilepsji, ale nie jest to reguła. Wskazać trzeba tutaj osowiałość, nadpobudliwość i szukanie miejsca do ukrycia. Zdarza się, że faza trwa kilka godzin, innym razem nawet wiele dni. – Aura – początek napadu, który trwa od kilku sekund do kilku minut. – Faza właściwa – napad różny pod względem postaci i skali w zależności od choroby. – Faza ponapadowa – czas po ataku, w którym czworonóg odpoczywa i wraca do aktywności lub jest zdezorientowany. Stan taki może trwać do kilku godzin. Atak epilepsji u czworonoga – co zrobić i jak uspokoić psa po ataku padaczki W zależności od stadium choroby możliwy jest atak pojedynczy lub gromadny (więcej niż dwa ataki na dzień). Oprócz tego wyróżnia się stan padaczkowy, kiedy atak trwa ponad 30 minut lub jest ich kilka następujących zaraz po sobie. Jako że możliwe są ataki padaczki u psa kilka razy dziennie, należy jak najszybciej skorzystać z pomocy weterynaryjnej. Kolejne ataki padaczkowe następujące po sobie zagrażają bowiem życiu zwierzęcia. Trzeba też wiedzieć, jak zachować się w trakcie ataku i pomóc psu, tj.: – ogranicz ruchy psa (zapobiegniesz urazom i zapewnisz mu swobodę oddychania), – podłóż coś miękkiego pod głowę i ciało czworonoga (np. legowisko dla psa, koc, poduszka), – głowę zwierzęcia trzymaj na boku, żeby pies nie udusił się wymiocinami, – próbuj uspokoić psa (głaskanie, ciche mówienie), – ogranicz odgłosy i efekty świetlne wokół zwierzęcia. Po ataku skontaktuj się ze specjalistą, który powinien przyjechać na miejsce. Jest to ważne szczególnie przy napadach trwających powyżej 10 minut. Staraj się też zapamiętać jak najwięcej cech i czas trwania ataku padaczki. Jeżeli jest to możliwe, nagraj go telefonem. Oczywiście nie możesz karać zwierzęcia za atak. Wręcz przeciwnie, należy obserwować zachowanie psa po ataku padaczki i chronić go przed czynnikami sprzyjającymi napadom ( nadmierny stres, zmęczenie, głośne dźwięki, jaskrawe światło, aktywność). Leki na padaczkę dla psa – jak wygląda leczenie padaczki u psa? Wielu właścicieli zastanawia się, ile żyje pies z padaczką. Inni dopytują, czy padaczka u psa jest śmiertelna, a także czy padaczka u psa boli. Na pewno jest to zaburzenie mało komfortowe dla zwierzęcia, które sprawia mu ból i go przeraża. Niestety, kolejne ataki padaczki mogą skończyć się zgonem zwierzęcia. Dlatego tak ważne jest, żeby czworonoga obejrzał weterynarz. Pamiętaj, że często pies z padaczką zwykle żyje przez wiele lat. Jednak tylko w przypadku, że jego stan monitoruje lekarz weterynarz, który wykona badania, postawi diagnozę i dobierze prawidłowe leki ( fenobarbital, bromek potasu, lewetyracetam, imepitoina, Gabapentyna, Zonisamid). Wprawdzie nie gwarantują one całkowitego wyleczenia padaczki, ale eliminują lub przynajmniej ograniczają liczbę napadów. W stanie padaczkowym pies jest pod całodobową opieką weterynarza. W takiej sytuacji w klinice zwierzęciu podaje się leki dożylne i wykonuje diagnostykę ( badania krwi i serca, ocena ilości wydalanego moczu, pomiar temperatury ciała). Padaczka u psa – dieta dla czworonoga chorego na epilepsję Nie tylko u psów z padaczką, ale u wszystkich czworonogów podstawę żywienia powinna stanowić zdrowa dieta. Karma dla psa musi być wolna od wypełniaczy, stabilizatorów, azotanu sodu i innych szkodliwych substancji chemicznych. Psy cierpiące na padaczkę powinny unikać pokarmów powodujących stan zapalny ( produkty zawierające gluten) i wahania cukru we krwi ( biały ryż, pszenica, kukurydza, groch, marchew). Szkodzą im również produkty mające w składzie glutaminiany i asparaginiany ( pszenica, jęczmień, owiec, soczewica, soja, mięso indyka). Unikać muszą też oregano i rozmarynu. Zaleca się zdrowe suplementy diety i witaminy dla psa bogate w wapń, magnez, cynk, witaminy A, C i E, witaminy z grupy B. W łagodzeniu objawów pomagają też odpowiednie suplementy diety dla psa, w tym zawierające kwasy omega-3 działające przeciwzapalnie. Należy także wykluczyć hipoglikemię (podawaj karmę i suplementy wysokiej jakości, karm psa często i małymi porcjami, ogranicz aktywność i czynniki stresogenne). Ile żyje pies z padaczką? Padaczka u psów jest więc schorzeniem, które może mieć różne podłoże. Bardzo zróżnicowane są także objawy, które nie zawsze muszą być widoczne. Ważne, żeby pies z epilepsją był pod kontrolą weterynarza. Podawanie odpowiednich leków, właściwa dieta i ograniczenie czynników sprzyjających atakom sprawią, że swoim pupilem u boku możesz cieszyć się przez długie lata. Choć padaczka może występować u wszystkich ssaków, najczęściej obserwuje się ją u ludzi, psów i kotów. Przyjmuje się, że nawet 5% wszystkich psów może na jakimś etapie swojego życia przeżyć atak padaczkowy. Jest to więc jedna z częstszych chorób neurologicznych występujących u psów. Ataki padaczki mogą mieć różne natężenie i różnić się swoją charakterystyką (zwłaszcza w przypadku napadów częściowych), mogą być więc łatwo pomylone z innymi chorobami, np. problemami behawioralnymi, narkolepsją. Napady mogą też występować jako niezależna choroba (padaczka idiopatyczna, pierwotna), lub być jednym z jej objawów (padaczka wtórna, spotykana np. w przypadku psów z guzem mózgu, ale też w przypadku zatruć). Spis treści Przyczyny występowania padaczki u psów Rodzaje napadów padaczkowych u psa Fazy napadów padaczkowych Pierwsza pomoc podczas napadu padaczki u psa Diagnoza i leczenie padaczki Przyczyny występowania padaczki u psów Padaczka to choroba neurologiczna, związana z zaburzeniami hamowania i pobudzania w mózgu, które prowadzą do napadowego pobudzenia neuronów korowych. Może pojawić się zarówno u młodych psów, które nie mają innych problemów zdrowotnych, jak i w wyniku choroby, czy wypadku. Ze względu na przyczynę choroby padaczkę u psa dzielimy na idiopatyczna i wtórną. Padaczka idiopatyczna u psów Padaczka idiopatyczna, zwana też często młodzieńczą, pojawia się zazwyczaj między pierwszym a piątym rokiem życia psa. Ten rodzaj padaczki ma często podłoże genetyczne, dlatego psy chore nie powinny być rozmnażane, zaleca się kastrację lub sterylizację. Rasy szczególnie narażone na wystąpienie padaczki idiopatycznej to beagle, owczarki belgijskie, szpice fińskie, wilczarze irlandzkie, berneńskie psy pasterskie, czy border collie. DLA PSA / KARMA DLA PSA Padaczka wtórna u psów Napady padaczkowe mogą być też spowodowane występowaniem innej choroby, zaburzenia, a nawet być skutkiem wypadku samochodowego. Ten typ padaczki najczęściej obserwuje się w przypadku starszych psów. Często bardzo trudne jest ustalenie przyczyny występowania napadów – w niektórych przypadkach możliwe i konieczne jest leczenie przyczyny pierwotnej (na przykład w przypadku chorób metabolicznych, czy nowotworów). Częstą przyczyną pojawienia się padaczki jest wypadek komunikacyjny lub uraz głowy. Niestety padaczka może rozwinąć się nawet kilka lat po wypadku, dlatego podczas diagnozy ważną rolę pełni dokładny wywiad lekarski. Przyjmuje się, że około 7% przypadków padaczki u psa jest spowodowanych różnego typu urazami głowy. Ustalenie przyczyny w tym przypadku nie zawsze jest możliwe, zwłaszcza w przypadku adopciaków o nieznanej przeszłości. U starszych psów padaczka może być skutkiem choroby nowotworowej. Inne przyczyny wystąpienia padaczki wtórnej: Wodogłowie (szczególnie u ras miniaturowych) Wylew Zatrucie metalami ciężkimi, lekami, środkami ochrony roślin Niedożywienie i ciężkie niedobory witaminowe (szczególnie tiaminy) Zwyrodnienia narządów Choroby zakaźne (wścieklizna) Toksoplazmoza Choroby metaboliczne (w szczególności u sznaucerów miniaturowych) Rodzaje napadów padaczkowych u psa Napady padaczkowe u psów mogą mieć różną formę i natężenie. Najbardziej spektakularne i jednocześnie najbardziej stresujące dla opiekuna są napady uogólnione (grand mal) – ten typ napadu padaczkowego jest kojarzony z padaczką najczęściej. Warto jednak wiedzieć, że w niektórych przypadkach napady padaczkowe mogą mieć o wiele bardziej subtelny przebieg. Nazywane są atakami częściowymi (petit mal). Ataki częściowe nie powodują utraty przytomności, pojawiają się delikatne drgawki, pupil może wydawać się nieobecny lub się ślinić. W niektórych przypadkach napady padaczkowe petit mal trwają na tyle krótko i wywołują na tyle subtelne objawy, że napad może nawet nie zostać zauważony przez opiekuna. Napad padaczki uogólniony (grand mal) – najważniejsze objawy Gwałtowne drgawki Upadek Niekontrolowane wydawanie dźwięków (wycie, skomlenie, szczekanie) Wymioty Ślinotok Oddawanie lub nietrzymanie moczu i kału Nie w każdym przypadku występują wszystkie objawy, mogą się też różnić intensywnością. Napad padaczkowy częściowy (petit mal) – najważniejsze objawy Chwilowy zanik świadomości (pupil może wydawać się nieobecny) Bezwiedne ruchy kończynami Lekkie drżenie mięśni Napady agresji Wycie, szczekanie Kłapanie pyszczkiem (wygląda to nieco, jakby pies próbował złapać niewidzialną muchę). Ponieważ są to objawy, które często trudno jest powiązać z padaczką, diagnoza często jest utrudniona. Fazy napadów padaczkowych Najczęściej wyróżnia się trzy fazy napadu padaczkowego: Faza podromalna („aura”): może pojawić się kilka minut albo nawet kilka godzin przed właściwym atakiem. Pupil może zachowywać się nieco inaczej niż zwykle. Niektóre zwierzęta będą bardziej pobudzone, inne wręcz przeciwnie, będą wyciszone i szukały spokojnego cichego miejsca. Bardzo trudno jest właściwie zinterpretować zachowanie psa, jeżeli do tej pory nie chorował na padaczkę, jednak w przypadku psów chorujących na epilepsję od dłuższego czasu określone zachowanie pozwala lepiej przygotować się na właściwy napad. Napad właściwy (ictus): rozpoczyna się nagle, zazwyczaj trwa kilka minut. Pupil może upaść, następują intensywne drgawki. Faza ponapadowa: pies po napadzie epilepsji może być zdezorientowany, osłabiony, zakłopotany. Może odczuwać potrzebę wypoczynku, jedzenia, czy picia. W zależności od konkretnego psa czas odpoczynku po napadzie może być bardzo różny – niektóre psy wracają do normalnego funkcjonowania bardzo szybko, inne kiepsko je znoszą i potrzebują czasu, by dojść do siebie. Napad padaczkowy najczęściej trwa kilka minut, zwykle nie więcej niż 5 minut. Jeżeli napad trwa więcej niż 10 minut, mówimy nie o napadzie padaczkowym, a o stanie padaczkowym. O stanie padaczkowym mówimy także wtedy, kiedy między dwoma (lub więcej) napadami, które występują w krótkim czasie, nie następuje pełny powrót świadomości. Stan padaczkowy jest poważnym zagrożeniem dla zdrowia i życia – jeżeli nie ustępuje, musi zostać przerwany farmakologicznie. Pierwsza pomoc podczas napadu padaczki u psa Zachowanie opiekuna podczas napadu padaczkowego ma duży wpływ na bezpieczeństwo pupila. Najważniejsze jest zapewnienie pupilowi bezpieczeństwa. Odsuń od niego niebezpieczne przedmioty, nie pozwól, by spadł z wysokości jeżeli dostanie ataku na kanapie lub łóżku, odsuń od jego pyszczka małe przedmioty, które mogłyby zostać przypadkowo połknięte. Sprawdź godzinę, o której rozpoczął się napad – podczas ataku epilepsji ważne jest kontrolowanie czasu napadu. Jeżeli jest to możliwe, warto nagrać atak telefonem, by pokazać przebieg weterynarzowi. Przynieś miękkie legowisko lub poduszki, które zamortyzują uderzenia o podłogę podczas drgawek – dzięki temu pupil będzie mógł szybciej dość do siebie. Wyciągnięcie języka w większości przypadków nie jest konieczne. Jeżeli pupil nie dławi się, lepiej nie działać pochopnie. Pamiętaj, że w czasie ataku pies nie kontroluje swojego ciała – możesz więc zostać przypadkiem pogryziony podczas próby wyciągnięcia języka. Jeżeli atak zakończy się w czasie krótszym niż pięć minut, pozwól pupilowi dojść do siebie. Nie jedź od razu do weterynarza, możesz zadzwonić do przychodni i uprzedzić o wizycie. Atak epilepsji u psa jest wyczerpujący i pupil powinien mieć możliwość zregenerowania się. Obserwuj zachowanie pupila i zawieź go do weterynarza, kiedy zobaczysz, że już czuje się nieco lepiej. Diagnoza i leczenie padaczki Różne przyczyny i objawy padaczki u poszczególnych psów sprawiają, że jest to choroba, która nie jest łatwa do poprawnego zdiagnozowania. O ile w przypadku standardowych, typowych napadów typu grand mal ryzyko pomyłki jest małe, w przypadku napadów częściowych łatwo o pomyłkę. Najważniejsze jest ustalenie przyczyny pojawienia się epilepsji u psa. Jeżeli pies choruje na padaczkę wtórną, konieczne będzie ustalenie przyczyny, zwłaszcza jeżeli pierwotne schorzenie wymaga podjęcia natychmiastowego leczenia. Pierwszym krokiem jest dokładny wywiad. Wiek psa, inne schorzenia, przebieg ataku, a nawet stan zdrowia rodziców (jeżeli jest znany) mogą pomóc w ustaleniu przyczyny. Do badań wykonywanych w diagnozie badaczki należą morfologia, badanie dna oka, układu sercowo-naczyniowego, jonogram (może pomóc wykryć problemy z tarczycą), badanie toksykologiczne, USG, RTG, EEG, rezonans magnetyczny, czy tomografia. Nie zawsze komplet badań jest konieczny, by wykryć przyczynę – w zależności od profilu pacjenta sporządzonego podczas wywiadu weterynarz ustala odpowiedni plan działania. W przypadku padaczki wtórnej podejmuje się leczenie przyczyny. W przypadku częstych ataków najczęściej konieczne jest przyjmowanie do końca życia leków przeciwpadaczkowych, które mają na celu ograniczenie liczby ataków. Jeżeli jednak ataki występują rzadko (co kilka miesięcy, czy tygodni), a stan zdrowia pupila ogranicza możliwości przyjmowania leków na stałe, możliwe, że leczenie farmakologiczne nie zostanie zalecone, a jedynie odpowiednia opieka nad pupilem podczas ataków (o ile nie zaczną występować częściej). W przypadku wystąpienia ataku podaje się środki przerywające atak (do nosa lub doodbytniczo). Opieka nad psem z padaczką wymaga czujności i troski. Leki przeciwpadaczkowe wymagają precyzji w dawkowaniu – nawet niewielkie odchylenia mogą spowodować zmniejszenie skuteczności leków. Co ważne, choć nie udowodniono skuteczności żadnej konkretnej diety w leczeniu padaczki u psa, duże różnice w makroskładnikach karm mogą wpływać na wchłanianie się składników aktywnych. Oznacza to, że podczas podawania leków przeciwpadaczkowych lepiej nie eksperymentować na własną rękę ze zmianą karmy u pupila, a zmiany w diecie najlepiej przeprowadzać pod okiem dietetyka zwierzęcego. Przyjmowane na stałe leki przeciwpadaczkowe mogą obciążać wątrobę, dlatego w leczeniu wieloletnim warto monitorować wpływ leków i regularnie odwiedzać weterynarza. Czytaj również: Pies ~ Zdrowie i pielęgnacja Być może zainteresuje Cię również ten wpis: Jak dbać o psa zimą - 5 skutecznych sposobów. Poprzedni wpis: Najlepsza karma sucha dla psa - ranking 2022 Padaczka u psa to złożona choroba neurologiczna, która charakteryzuje się napadami drgawkowymi. Jest ona spowodowana zaburzeniami w hamowaniu i pobudzaniu pracy mózgu, co prowadzi do napadowego pobudzenia neuronów w korze mózgowej i powoduje wystąpienie napadu drgawkowego. Psia padaczka z klinicznego punktu widzenia, może być zdiagnozowana kiedy wystąpią dwa lub więcej ataki drgawkowe, które nie były niczym sprowokowane i musi być pomiędzy nimi co najmniej 24 godzinna przerwa. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Psia padaczka – przyczyny i predyspozycjeJak wygląda padaczka u psa?Diagnostyka psiej epilepsjiAtak padaczki u psa, jak możemy pomóc?Padaczka u psa leczenie – jak jako właściciele psa możemy współpracować z lekarzem weterynarii?Psia padaczka, leczenieKomfort życia psa z padaczką Psia padaczka – przyczyny i predyspozycje Ataki padaczki u psa mogą być objawem choroby, albo schorzeniem same w sobie. Ze względu na przyczyny padaczki u psa, wyróżniamy najczęściej dwa rodzaje epilepsji: Padaczka wtórna (objawowa) jest to rodzaj psiej padaczki, w której napady padaczkowe są objawem innej choroby, najczęściej obserwujemy ją w przypadku przebiegu chorób dotyczących układu nerwowego (na przykład guz mózgu), ale także przy schorzeniach metabolicznych innych narządów: wątroby i nerek. Do ataku padaczki wtórnej może dojść też przy zatruciach. Padaczkę pierwotna/idiopatyczna, najczęściej jest ona uwarunkowana genetycznie, a jej dokładne przyczyny nie są jeszcze znane. Mózg psa ma prawidłową budowę, jednak jego praca jest zaburzona. Padaczka idiopatyczna może występować u psów niezależnie od wieku. Jednak w jej przypadku pierwsze objawy padaczki u psa pojawią się często już w młodym wieku (pomiędzy 6 miesiącem a 5 rokiem życia). Z kolei atak padaczki u starego psa będzie najczęściej padaczką wtórną, która może być objawem występowania u nich innych schorzeń spowodowanych procesem starzenia się, jednak nawet jeśli wiemy, że jest to objaw innej choroby, padaczka u starego psa nie może być ignorowana. Oczywiście jak w przypadku większości chorób, tutaj także możemy mówić o predyspozycjach genetycznych. Rasami predysponowanymi do występowania padaczki u psów to między innymi: pudle, boksery, owczarki belgijskie, berneńskie psy pasterskie, jamniki, sznaucery miniaturowe, cocker spaniele, labradory, bernardyny, golden retrievery, szpice niemieckie, setery irlandzkie, husky czy owczarki niemieckie. Oczywiście to, że jakiejś rasy nie ma na liście, nie oznacza, że psia padaczka u nich nie występuje. Jak wygląda padaczka u psa? Objawy padaczki u psa możemy podzielić na dwie następujące kategorie: Napady częściowe, które nie wpływają na świadomość. Do tej grupy należą zaburzenia ruchowe, takie jak: asekuracyjny chód drżenie mięśni twarzy utrata kontroli nad pojedynczą kończyną przechylanie głowy objaw łapania muchy – kiedy zwierzę kłapie szczęką próbując złapać nieistniejącego insekta Napady uogólnione, w którym dochodzi do sztywnienia ciała, a następnie do silnych drgawek. Przy napadzie uogólnionym psia padaczka może charakteryzować się nadmiernym ślinotokiem oraz problemami z nietrzymaniem moczu i kału. Epilepsja u psa w tym wypadku prowadzi do utraty świadomości oraz braku reakcji na jakiekolwiek bodźce ze środowiska zewnętrznego. Często nie wiemy jak wygląda padaczka u psa. Atak padaczki u starego psa jak i młodego może przebiegać w kilku następujących fazach: faza prodromalna (zwiastun, prodrome), aura, faza właściwa napadu (ictus) faza postiktalna (popadaczkowa). W pierwszej fazie dochodzi do zmiany zachowania, zwierzę może być nadpobudliwe, albo osowiałe. Faza ta może trwać zarówno kilka godzin jak i kilka dni, jest widoczna tylko u niektórych zwierząt i wskazuje nadchodzący atak padaczki u psa. Następna faza aura, jest początkiem właściwego ataku drgawkowego. Trwa ona bardzo krótko (może trwać kilka sekund lub minut), a jaj objawy się bardzo zbliżone do pierwszej fazy zwiastunowej, przez co często są mylone. Kolejna jest faza właściwa napadu, w której dochodzi do napadu drgawkowego. Atak drgawkowy składa się z dwóch etapów. Na początku ma miejsce utrata przytomności przez psa. Przez około pół minuty zwierzę leży ze sztywnymi kończynami, sztywnym i wygiętym łukowato ku tyłowi kręgosłupem oraz wstrzymanym oddechem. Następnie pies zaczyna ruszać kończynami, sprawiając wrażenie jakby biegał/pływał. Atak padaczki u psa trwa z reguły do 2 minut i mogą podczas niego występować na zmianę wspomniane wyżej objawy. Ostatnią fazą po wystąpieniu ataku drgawkowego jest faza popadaczkowa, w której obserwujemy zachowanie psa po ataku padaczki. Na początku dochodzi do odpoczynku psa, następnie albo do powrotu do fizjologicznego, normalnego zachowania, albo do dezorientacji zwierzaka. Diagnostyka psiej epilepsji Pies, u którego podejrzewamy padaczkę powinien trafić do lekarza weterynarii, najlepiej do specjalisty w dziedzinie neurologii. Na wizycie zwierzak zostanie przebadany neurologicznie. Często następnym krokiem naszego weterynarza będzie chęć wykonania badaniach dodatkowych, żeby wykluczyć (lub też potwierdzić) przyczyny choroby, takimi badaniami mogą być: badanie krwi, moczu oraz płynu mózgowo-rdzeniowego, RTG i USG, rezonans magnetyczny lub tomograf komputerowy głowy. Bardzo często jeśli w żadnym z tych badań nie wyjdą nieprawidłowości, które mogłyby okazać się przyczyną padaczki objawowej, będziemy mówić o padaczce idiopatycznej. Niestety jest to diagnoza polegająca na wykluczaniu innych chorób, gdyż w weterynarii nie ma testów genetycznych, które pozwoliłyby na jednoznaczną diagnozę padaczki pierwotnej. Atak padaczki u psa, jak możemy pomóc? Epilepsja u psa jest stresującą sytuacją zarówno dla zwierzaka jak i jego opiekuna. Najważniejsze o czym trzeba pamiętać, to żeby zapewnić psi bezpieczeństwo podczas napadu drgawek. W pobliżu nie powinny znajdować się żadne przedmioty, które mogą zagrozić życiu lub bezpieczeństwu psa. Należy usunąć wszystkie rzeczy, którymi może się zranić. Jeśli atak padaczki odbywa się w wysokim miejscu, z którego upadek mógłby zagrozić zdrowiu psa, należy go przenieść na ziemie. Jednak jest to jedyna sytuacja, w której zwierzę można ruszać. Z racji tego, że epilepsja u psa to silne drgawki, można pod głowę psa podłożyć coś miękkiego jak koc, żeby chronić jego głowę przed uderzeniami. Pod żadnym pozorem nie wolno wsadzać nic do pyska naszego zwierzaka, ani też wyciągać jego języka na zewnątrz. Należy pamiętać, że atak padaczki u psa wiąże się z brakiem świadomości zwierzęcia, co mogło by spowodować nieświadome ugryzienie siebie, lub ręki swojego opiekuna. Niewskazane jest podawanie jakichkolwiek leków na własną rękę, szczególnie tych doustnych, gdyż pies mógłby się zadławić. Jedyny wyjątek stanowią doodbytnicze czopki przeciwdrgawkowe przepisane przez lekarza weterynarii. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Padaczka u psa leczenie – jak jako właściciele psa możemy współpracować z lekarzem weterynarii? Należy pamiętać, że nie ma jednego wzorca objawów i zachowania. To jak wygląda padaczka u psa może się różnić pomiędzy poszczególnymi osobnikami, ale także pomiędzy pojedynczymi atakami konkretnego psa. W celu dobrania przez lekarza jak najskuteczniejszego leczenia, warto prowadzić notatnik i zapisywać szczegółowy przebieg ataków. Przy prowadzeniu takiego dziennika należy pamiętać, żeby uwzględnić okoliczności, w której atak padaczki miał miejsce (na przykład czy atak był poprzedzony jakimś głośnym wydarzeniem), objawy padaczki u psa, które wystąpiły przy konkretnym ataku, ale także zachowanie psa po ataku padaczki. Te informacje są dla lekarza weterynarii bardzo ważne, gdyż wywiad przeprowadzony z opiekunem, jest jedną ze składowych przy dobraniu prawidłowego leczenia. Należy pamiętać, że zachowanie psa po ataku padaczki może być bardzo różne: lękliwość, zaburzenia poruszania się, ogólne zmiany w zachowaniu psa, ale też szybki powrót do prawidłowej kondycji. Dlatego nawet informacja, że zachowanie psa po ataku padaczki jest praktycznie od razu całkowicie normalne, jest czymś co należy zanotować i powiedzieć na wizycie lekarzowi weterynarii. Jeśli objawy padaczki u psa są trudne do opisania, można też nagrać filmik podczas ataku i pokazać go na wizycie. Leczenie padaczki u psa zależy od jej rodzaju i podłoża ataków. Przykładowo padaczka u starego psa, która najczęściej jest padaczką objawową może być wyleczona w momencie wyleczenia choroby podstawowej, na którą choruje zwierzę, a której objawem jest psia padaczka. W przypadku padaczki idiopatycznej, która jest już chorobą przewlekłą, konieczne jest przyjmowanie leków do końca życia psa. Podstawowym lekiem, który praktycznie natychmiastowo przerywa atak padaczki u psa jest diazepam podany we wlewie dożylnym lub w postaci czopka doodbytniczego. Jednak leku tego nie można podawać długo, bo organizm bardzo szybko staje niewrażliwy na działanie substancji i lek przestaje być skuteczny. Dlatego do najczęstszych substancji używanych w długoterminowym leczeniu psiej padaczki należą fenobarbital i bromek potasu. Leki te są na tyle skuteczne, że umożliwiają ustabilizowanie, a niekiedy zatrzymanie występowania ataków padaczki, co zwiększa komfort życia psiego pacjenta. Jednak należy pamiętać, że leki należy podawać regularnie, żeby kuracja była skuteczna. Warto też profilaktycznie wykonywać badania krwi. Jeśli chodzi o cenę leków na padaczkę u psa dużo zależy od wagi naszego pupila. Wiadomo im więcej waży nasz psiak tym większą dawkę substancji będzie musiał przejmować. Jednak powinniśmy się przygotować na kwoty rzędu kilkudziesięciu złotych za 10 tabletek fenobarbitalu. Komfort życia psa z padaczką Bardzo często przy współpracy właściciela i lekarza weterynarii udaje ustabilizować się padaczkę na tyle, żeby pies nie odczuwał na codzień zbędnego dyskomfortu życia. Właściciele, którzy pierwszy raz mają styczność z tą jednostką chorobową zastanawiają się czy padaczka u psa jest śmiertelna. Oczywiście, każda nieleczona choroba może doprowadzić do śmierci. Jednak pomimo tego, że padaczka idiopatyczna jest nieuleczalna i wymaga przyjmowania przez psa leków do końca życia, to odpowiednio wczesne wykrycie choroby poprawia jakość życia naszego pupila. Stałe monitorowanie epilepsji u psa i prawidłowo dobrane leczenie, potrafią sprawić, że ataki padaczki u psa nie będą praktycznie występować, albo będą pojawiać się ze zmniejszoną częstotliwością. Dzięki temu pies może przeżyć wiele lat w pełnym komforcie. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking

atak padaczki u psa